چشم هایش

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

چشم‌هایش

رمانی به فارسی، به‌شیوۀ راوی ـ قهرمان، نوشتۀ بزرگ علوی در ۱۳۳۱ش. ناظم مدرسۀ نقاشی برای نوشتن زندگی‌نامۀ استاد ماکان، پای صحبت فرنگیس، مدل تابلوی چشم‌هایش، می‌نشیند. درخلالِ حدیثِ نفس‌گویی فرنگیس، داستانی پرکشش و با نگرشی از نوع واقع‌گرایی روان‌شناختی، شکل می‌گیرد و با نمایشِ ظرایفی از روحیات زنانه، به رمان حال و هوایی لطیف بخشیده می‌شود. فرنگیس، ازجملۀ نخستین شخصیت‌های زن در ادبیات معاصر فارسی است که نویسنده‌ای احساسات و عواطف درونی او را با بی‌پروایی تصویر کرده است. به‌‌رغم توجه نویسنده به مسائل سیاسی زمانه، بن‌مایۀ رمان را رابطۀ عاشقانۀ استاد ماکان و فرنگیس تشکیل می‌دهد. چشم‌هایش به زبان‌های آلمانی (۱۳۳۸ش)، و انگلیسی (۱۳۶۷ش) ترجمه و منتشر شده است.