چلو

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

چِلو

از مشهورترین غذاهای ایرانی (← آشپزی_ایرانی،_مکتب). برنجی ساده است که به‌خلاف کَتۀ آب‌کِش‌شده با روغن پخته می‌شود و دَم‌آمدۀ آن را، به‌ویژه با کباب و خورِش، صرف می‌کنند. چلو از اجزای اصلی چلوکباب (← چلوکبابی) است. تزیین سفره یا بشقاب چلو با قشر نازک سرخ‌شدۀ ته دیگ، اصطلاحاً تهْ‌دیگ، از آداب ویژۀ سفرۀ ایرانی است. گاه برای خواستنی‌ترکردن تهْ‌دیگ چند برش سیب‌زمینی حلقه‌حلقه یا چند پَر کاهو یا لایه‌ای تخم‌مرغ یا چند تکه نان لواش در کف دیگ می‌گذارند و برنج آب‌کش‌شده را روی آن می‌ریزند. به چلویی که قدری شُل و آب‌دارتر برداشته باشند، «تَرچلو» می‌گویند. ترچلو را با کره می‌پزند.