چوب سواحل

چوب‌ِ سواحل

در باورهای خرافی زنان ایرانی، تکه‌چوبی دارچینی‌رنگ با خاصیتی جادویی، که چون زنی آن را بر گردن آویخت، مِهرِ شویش را به خود می‌گرداند. به باور زنان، اثر چوب سواحل، که از اقلامِ چشم‌روشنی روز پاتختی بود، از مهرگیاه بیشتر است. زنان، چوب سواحل را از یادگارهای بلقیس، همسر سلیمان نبی، می‌‌دانستند. در باور بود که درخت آن در حبشه می‌رویید و هرجا که قد راست می‌کرد پرندگان بر سر آن لانه می‌ساختند. چون محبت‌زایی این چوب بر بلقیس آشکار شد، تکه‌ای از آن بر خود آویخت و سلیمان را مجنون خود کرد. چوب سواحل را حاجیان از مکه می‌آوردند و به بهایی گزاف می‌فروختند.