چگینی
چِگینی
(یا: چِگنی) طایفۀ لر، از طوایف بالاگریوۀ لرستان، مرکب از دو گروه طهماسب‌خانی و حاتم‌خانی، ساکن بخش چگینی شهرستان خرم‌آباد. جمعیت این طایفه در قرون گذشته قریب به ۲هزار خانوار بود. سردسیر چگینی‌ها در سواحل رودخانه‌های جاری در بخش چگینی و گرمسیر آنان در کوه‌پایه‌ها قرار داشت. گروه‌هایی از این مردم در طول قرن ۹ق به ناحیۀ کوهستانی طارم زنجان و عده‌ای نیز در عصر آقامحمدخان به قزوین مهاجرت کردند. اعقاب این مردم همچنان از طارم تا ناحیۀ قشلاق در شهرستان آبیک قزوین سکونت دارند. جمعیت این طایفه در قرن گذشته بالغ بر ۸۵۰ خانوار بود. تعداد چادرنشینان این طایفه ۸۴ خانوار است. در قرن ۱۰ق، مقارن سلطنت شاه‌طهماسب صفوی، چند صد نفر از چگینی‌ها، که ظاهراً سرپرستی نداشتند، به‌دلیل شرارت و خطراتی که آن‌ها را تهدید می‌کرد عازم هندوستان شدند، اما به دعوت قزاق‌خان تکلو، حاکم هرات، در خراسان باقی ماندند. بوداغ‌بیگ چگینی و پسرانش در عصر شاه‌عباس از امرای معتبر خراسان بودند. میان طایفۀ چگینی و گروه چینی‌های دورۀ صفوی، نسبتی وجود ندارد.