ژنت، ژرار (۱۹۳۰)
ژِنِت، ژِرار (۱۹۳۰-2018م)(Genette, Gerard)
نظریه‌پرداز ادبی فرانسوی. در پاریس به‌دنیا آمد و در ۱۹۶۷ درجۀ استادی ممتاز در ادبیات فرانسه را از دانشگاه سوربون[۱] گرفت. با مکتب ساختار‌گرایی[۲] و شخصیت‌هایی چون رولان بارت[۳] و کلود لوی استروس[۴] پیوند یافت و مفهوم بریکولاژ[۵] را از آن‌ها گرفت. او بانی اصلی ورود مجدد واژگان بلاغی مانند مجاز و کنایه به نقد ادبی است. از مهم‌ترین آثار اوست: علم معانی که سه بخشِ آن از ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۰ و بخش‌های چهارم و پنجم آن در ۱۹۹۹ و ۲۰۰۲ منتشر شد؛ محاکات (۱۹۷۶)؛ مدخلی بر متن نوعی (۱۹۷۹)؛ قصه و بیان (۱۹۹۱).