ژویو، لیون هانری (۱۸۷۹ـ۱۹۵۴)
ژوئو، لِئون هانری (۱۸۷۹ـ۱۹۵۴)(Jouhaux, Leon Henri)
عضو اتحادیۀ کارگران فرانسه و معروفترین رهبر ضد کمونیست اتحادیۀ کارگران فرانسه در قرن ۲۰. دبیر اول کنفدراسیون عمومی کار[۱] (۱۹۰۹ـ۱۹۴۷) بود و در مذاکرات با دولت جبهۀ خلق[۲] لئون بلوم[۳] نقشی اساسی داشت که به تعطیلاتِ با دستمزد و هفتهای ۴۰ ساعت کار برای کارگران انجامید. از بنیادگذاران کنفدراسیون بینالمللی اتحادیههای کارگری آزاد[۴] بود که در ۱۹۵۱ برندۀ جایزۀ صلح نوبل شد. مقامات حکومت ویشی[۵] در جنگ جهانی دوم ژوئو را به منزلۀ یکی از مهمترین اعضای اتحادیههای کارگری بازداشت و زندانی کردند.