کاراته
کاراته
ورزشی رزمی از منشأ ژاپنی. کاراته دراصل یک سیستم دفاع شخصی، بدون اسلحه، دربرابر مهاجم یا مهاجمان مسلح است و تکامل و تحول سیستم دفاع شخصی جوجیستو شمرده می‌شود. راهبان بودایی تبت، چین و ژاپن، در حدود ۲هزار سال قبل، برای مقابله با اراذل مسلح، حرکات جوجیستو را به‌وجود آوردند، تا بدون نقض کیش خشونت‌گریزشان بتوانند از خود دفاع کنند. در ۱۸۸۲ جیگورو کانو، جوجیستوکار ژاپنی بسیاری از حرکات خطرناک این سیستم را ملایم یا حذف کرد و مکتب دفاع جودو یا کاراته را به‌وجود آورد. اساس کاراته بر استفاده از وزن و نیروی حریف علیه خود اوست و بدین‌ترتیب کاراته‌کا می‌تواند حریفی قوی‌تر و سنگین‌وزن‌تر از خود را مغلوب کند. کاراته از ۱۹۵۳ به‌عنوان ورزش شناخته شد و مسابقات سالانۀ جهانی دارد. از ۱۹۶۴ جزو بازی‌هایی المپیک قرار گرفت و از ۱۹۸۴ زنان نیز در این بازی‌ها شرکت می‌کنند. مسابقه‌های کاراته روی تشکی معروف به تاتامی صورت می‌گیرد و با تنظیم طرفین مسابقه به یکدیگر و گرفتن گریبان و آستین لباس مخصوص طرف مقابل شروع می‌شود. هم مردان و هم زنان در هشت وزن مسابقه می‌دهند. میزان حرفه‌ای‌بودن کاراته‌کا با رنگ کمربند او مشخص می‌شود. کمربند سفید پایین‌ترین و کمربند سیاه عالی‌ترین درجه‌بندی ورزشکار را نشان می‌دهد.