کاسگرن
کاسِگْرَن (ح۱۶۵۰ـ۱۷۰۰)(Cassegrain)
مخترع فرانسوی. مجموعۀ آینه‌هایی را اختراع کرد که در بسیاری از تلسکوپ‌های بازتابی[۱] جدید، و گاهی‌اوقات در تلسکوپ‌های شکستی[۲] بزرگ به‌کار می‌رود. هیچ چیز قطعی در مورد زندگی کاسگرن، حتی نام کوچک او، مشخص نیست. عقیده بر این است که استاد کالج شارتر[۳] بوده است؛ نظرات گوناگونی وجود دارد که او را در مقام اخترشناس، پزشک، و پیکرتراش دربار لوئی چهاردهم معرفی کرده‌اند. در تلسکوپ کاسگرن، که نمونۀ اصلاح‌شدۀ طرح دانشمند انگلیسی، آیزاک نیوتون[۴] بود، برای بازتاباندن تصویر از میان حفره‌ای در شیئی، یعنی از انتهای خودِ تلسکوپ، از آینۀ کمکی کوژ (محدّب) استفاده می‌شد. یکی از هدف‌های این نوآوری افزایش درشت‌نمایی زاویه‌ای بود. یک قرن بعد مشخص شد که این وسیله تاحدی ابیراهی کروی[۵] را هم برطرف می‌کند (← ابیراهی_اپتیکی). کاسگرن مقاله‌ای علمی نیز دربارۀ بلندگوی دستی[۶] به آکادمی علوم پاریس[۷] تقدیم کرد.