کالیماخوس (ح۳۱۰ـ ح ۲۴۰پ م)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کالیماخوس (ح۳۱۰ـ ح ۲۴۰پ‌م)(Callimachus)
شاعر، منتقد، و عالم یونانی. در کورنه[۱] متولد شد، در اسکندریۀ مصر تحصیل کرد، و ظاهراً ریاست کتابخانۀ بزرگ آن‌جا را برعهده داشته است. شاگردان معروفی همچون آریستوفانس بیزانسی[۲]، اراتوسْتِنس[۳] جغرافی‌دان و علامه، و آپولونیوس رودسی[۴] را تربیت کرد. مشهورترین اثر او در دوران باستان آیتیا[۵] است که افسانه‌ها و آداب‌ و رسوم رایج را در قالب مزدوج شرح می‌دهد، و فقط بخش‌هایی از آن باقی ‌مانده است. شهرتش مرهون قطعه‌ها و سرودهایی است که توانایی و هنر او را نشان می‌دهند. چندین نمایش‌نامه و اثر منثور نیز تألیف کرده است که از میان رفته‌اند؛ ازجمله کتاب پیناکِس[۶] که فهرستی است از مؤلفان و آثارشان، همراه با یادداشت‌های انتقادی. شعر معروف دیگر او «گیسوی برنیکه[۷]» نام دارد.



  1. Cyrene
  2. Aristophanes of Byzantium
  3. Eratosthenes
  4. Apollonius of Rhodes
  5. Aetia
  6. Pinakes
  7. Lock of Berenice