کانسیونرو

کانْسیونِرو (cancionero)

مجموعه اشعار غنایی کهن، به‌ویژه مجموعه‌هایی که اصنافِ شاعران اسپانیا و پرتغال در قرون وسطا، که دورۀ شکوفایی آن‌ها بود، گردآوردند. کهن‌ترین مجموعه را، که اشعار آن متعلق به قرن‌های ۱۴ و ۱۵م است، خوان آلفونسو دِ بائِنا حدود ۱۴۴۵م برای خوان دوم، پادشاه اسپانیا، گردآورد. کانسیونرو بعدی منسوب به لوپز دِ (استونیکا) سونیگا، مشتمل‌بر ترانه‌های شاعرانی است که ملازم آلفونسوی پنجم، شاه آراگون، در سفر به ناپل بودند و سپس با او در میلان به زندان افتادند. نخستین کانسیونرو جنرال (۱۵۱۱) متعلق به خوان دِ فرناندس و مشتمل‌بر اشعار غنایی بیش از ۱۰۰ شاعر بود که کهن‌ترین آن‌ها متعلق به مارکی سانتیلانویی بود. کهن‌ترین مجموعه‌های پرتغالی متعلق به کینگ دینیش (۱۲۷۹ـ‌۱۳۲۵م) است، اما مشهورترین آن‌ها، کانسیونرو ژرال، متعلق به گارسیا دِ رزنده (۱۵۱۶) است. این جُنگ‌ها از نظر نمایاندن آرمان‌ها و آداب و رسوم آن عصر اهمیت دارند.

 

---