کانو، تانیو (۱۶۰۲ـ۱۶۷۴)

کانو، تانیو (۱۶۰۲ـ۱۶۷۴)(Kano Tanyu)

(نام اصلی: کانو مورینوبو) برجسته‌ترین نقاش مکتب نقاشی کانو در دورۀ توکوگاوا در ژاپن بود. دست‌مایه‌گزینی محافظه‌کارانه‌اش (همچون شخصیت‌های تاریخیِ‌ مظهر اخلاق کنفوسیوسی) و بازگشت وی به رنگ‌های ملایم و طرح‌های نخستین نقاشان کانو، الگویی برای نقاشان متأخر کانو شد. قلم‌زنی سنجیده و تصویرسازی فاخر کانو در پردۀ کنفوسیوس و دو حواری نمایان است. در ۱۷سالگی نقاش رسمی دربار شد، و مِلْکی در کاجیباشی به او دادند که مکتبش نیز بدین نام مشهور شد. در ۳۴سالگی نام معبد تانیو را بر وی نهادند، و دو سال بعد به جایگاه رفیعی در سلسله‌مراتب روحانیان بودایی ارتقا یافت. تانیو و پدربزرگش اِیتوکو و پدربزرگ پدربزرگش موتونوبو، «سه قلم‌زن نامدار» خاندان کانو به‌شمار می‌روند.

 

---