کاویانی، فردوس
فردوس کاویانی (کرمان 3 مهر ۱۳۲۰ش- تهران 9 مهر 1402ش) Ferdous Kaviani
| فردوس کاویانی | |
|---|---|
| زادروز |
کرمان 3 مهر ۱۳۲۰ش |
| درگذشت | تهران 9 مهر 1402ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | رشتۀ تئاتر- دانشکدۀ هنرهای دراماتیک |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر تئاتر، تلویزیون، و سینما |
| آثار | همسران (۱۳۷۳)، شبی دیگر (۱۳۷۶)، آژانس دوستی (۱۳۷۷)، اجارهنشینها (1365)؛ بهار در پاییز (1366) |
| گروه مقاله | تئاتر، سینما |
بازیگر تئاتر، تلویزیون، و سینمای ایران. همچون اغلب همنسلانش در تئاتر، پس از ذوقورزی و بروز استعدادهایش در دهۀ ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ش فعالیت خود را در مجموعههای تلویزیونی و فیلمهای سینمایی متمرکز کرد، و در مجموعههای به دنبال سیمرغ (۱۳۶۰ش)، محلۀ برو بیا (۱۳۶۳ش)، آینه (۱۳۶۴ش)، راویان اخبار (۱۳۶۵ش)، همسران (۱۳۷۳ش)، شبی دیگر (۱۳۷۶ش)، آژانس دوستی (۱۳۷۷ش) و فیلمهای تجاوز (۱۳۵۱)، شهر قصه (۱۳۵۲ش)، رسول پسر ابوالقاسم (۱۳۵۹ش)، اجارهنشینها (۱۳۶۵ش)، بهار در پاییز (۱۳۶۶ش)، در مسیر تندباد (۱۳۶۷ش)، یک مرد یک خرس (۱۳۷۱ش)، سفر پرماجرا (۱۳۷۴)، و میکس (۱۳۷۸ش) به ایفای نقش پرداخت.
فردوس کاویانی در ۱۳۵۰ش از دانشکدۀ هنرهای دراماتیک در رشتۀ تئاتر فارغالتحصیل شد. او دورۀ تحصیل در رشتۀ شیمی در برلین را ناتمام رها کرد، و پس از گذراندن دوره یکسالۀ بازیگری زیر نظر حمید سمندریان فعالیتش را در تئاتر از ۱۳۴۰ش آغاز کرد.
از عمدۀ نمایشنامههای اوست: سلطان مار، بازرس، باغ آلبالو، شهر قصه، تابستان، مرگ تصادفی یک آنارشیست، نامههای بدون تاریخ از من به خانوادهام و بالعکس، کالیگولا، آن که گفت آری آن که گفت نه، زنده بهگور، امشب از خود میسازیم، و آهسته با گل سرخ.
کاویانی طی دودهۀ اخیر در فیلمهای سگکشی (۱۳۷۹ش)، جایی برای زندگی (۱۳۸۳ش)، کلانتری غیرانتفاعی (۱۳۸۷ش)، نارنجیپوش (۱۳۹۰ش) و ساکن خانه چوبی (۱۳۹۱ش) بازی کرده است. وی که طی دهۀ 1390ش به دلیل ابتلا به بیماری پارکینسون از فعالیتهای هنری دور مانده بود نهایتاً در منزلش درگذشت.