کاکایی
کاکایی (gull)
عضوی از پرنده‌های دریایی. معمولاً ۲۵ تا ۷۵ سانتی‌متر طول دارند. رنگ آن‌ها سفید و رنگ پشت آن‌ها خاکستری یا سیاه است و منقاری بزرگ دارند. پرنده‌های نابالغ معمولاً به رنگ قهوه‌ای و خال‌خال‌اند. کاکایی‌ها گروهی زندگی می‌کنند، پرسروصدایند و در گروه‌هایی بزرگ زاد و ولد می‌کنند. کاکایی‌ها عمدتاً متعلق به جنس Larus، زیرخانواده کاکائیان[۱]، خانوادۀ کاکائیان، راستۀ آبچلیک‌سانان[۲]اند. رنگ کاکایی سرسیاه معمولی[۳] (Larus ridibundus)، سفید و خاکستری است و در تابستان رنگ سرش قهوه‌ای تیره و منقارش قرمزرنگ می‌شود و در هر دو سوی اقیانوس اطلس فراوان است. در دسته‌هایی بزرگ در مناطق مرطوب زاد و ولد می‌کند، از نی‌های خشک آشیانه می‌سازد، و به‌طور متوسط سه تخم می‌گذارد. کاکایی سرسیاه بزرگ[۴] (Larus ichthyaetus) بومی آسیا است. کاکایی نقره‌ای[۵] (Larus argentatus)، در نیمکرۀ شمالی فراوان و دارای پر و بال سفید و نقره‌ای خاکستری، و منقاری زردرنگ است. کاکایی پشتسیاه بزرگ اقیانوسی[۶] (Larus marinus)، بیش از ۷۵ سانتی‌متر طول دارد و در اقیانوس اطلس یافت می‌شود. کاکایی جلبکی[۷] یا کاکایی پشتسیاه جنوبی[۸] (Larus dominicanus) در سراسر نیمکره جنوبی فراوان است. این پرنده عمدتاً از لیمپت، که نوعی نرم‌تن تک‌صدفی دریایی است، تغذیه می‌کند. کاکایی این طعمه را درسته می‌بلعد، و بعداً صدف آن را دفع می‌کند. این صدف در اطراف آشیانه‌های این پرنده به‌فراوانی دیده می‌شود. در ایران چهارده گونه پرنده با نام کاکایی شناسایی شده است که سیزده گونۀ آن از جنس Larus و یک گونه از جنس Rissa است. چهارده گونه کاکایی و چهارده پرستوی دریایی خانوادۀ کاکایی را در ایران تشکیل می‌دهند. کاکایی نوک‌زرد، کاکایی ارمنی، کاکایی پازرد، کاکایی صورتی، کاکایی مدیترانه‌ای، کاکایی دودی از این جمله‌اند.