کاکوی
کاکُوی
(یا: کَرکُوی) در شاهنامۀ فردوسی، دلاوری تازی و نبیرۀ ضحّاک که در مأموریت قارَن در آلان‌دِژ، به حمایت از سَلم و تور، با سپاه منوچهر جنگید و چند تن از دلاوران ایرانی را از پای درآورد. پس از کشته‌شدن تور، با این‌که سلم تنها مانده بود، به پشت‌گرمی کاکوی رأی به ادامۀ جنگ داد. کاکوی، که دژ هوخت گَنگ را در تصرف خود داشت، در پیکار با منوچهر او را به تیغ خود کشت.