کرباسی، ابراهیم (اصفهان ۱۱۸۰ـ ۱۲۶۲ق)

فـقـیه امـامی، صـــاحــب اشارات‌الاصول. چون پدرش مدتی در محله حوض کرباس هرات اقامت داشته، او را کرباسی خوانند. گاه اسم او به غلط کلباسی گفته می‌شود. در فتوا دادن بسیار محتاط بود. در اصفهان نزد آقا محمدعلی بن محمد رفیع گیلانی، در کربلا نزد آقا محمدباقر بهبهانی و سید علی طباطبایی، در نجف نزد سید مهدی طباطبایی بحرالعلوم، و شیخ جعفر کاشف‌الغطاء و در کاظمین نزد سید محسن اعرجی درس خواند. سپس به ایران آمد و در درس میرزای قمی و ملامحمد مهدی نراقی شرکت کرد. اشارات او در ۱۲۴۵ق در تهران چاپ شده است. سایر آثار او: الایقاظات؛ شوارع الهدایة الی شرح الکفایه سبزواری؛ منهاج‌الهدایة الی احکام الشریعه؛ ارشاد المسترشدین.