کربنات

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کَرْبُنات (carbonate)
CO۳، یونی[۱] حاصل از‌حل شدن دی‌اکسید کربن[۲] در آب. از ترکیب این یون با ماده‌ای شیمیایی، مانند فلز، نمک حاصل می‌شود. دی‌اکسید کربن ‌(CO۲) به‌میزان کم در آب حل می‌شود، مثلاً هنگام بارش باران، و اسید کربونیک[۳] تولید می‌کند ‌(H۲CO۳). از ترکیب این اسید با انواع بازها[۴] کربنات‌ها به‌وجود می‌آیند. کربنات کلسیم[۵] (CaCO۳)، در سنگ آهک[۶]، مرمر[۷] و گچ[۸]، از فراوان‌ترین کربنات‌ها، و از سازندگان صدفِ نرم‌تنان و اسکلت خارجی سخت‌پوستان است. کربنات‌ها براثر داغ‌ شدن ‌یا‌ تأثیر ‌اسیدهای ‌رقیق،‌ دی‌اکسید ‌کربن ‌آزاد ‌می‌کنند.

۲H+ (aq) + CO۳ (s)  CO۲ (g) + H۲O

CO۳ (s)  CO۲ (g) + O (aq)واکنش دوم برای آزمون وجود یون کربنات در آزمایشگاه به‌کار می‌رود، زیرا بی‌درنگ حباب‌های گاز تولید می‌کند. گاز حاصل آب آهک (محلول هیدروکسید کلسیم) را شیری‌رنگ می‌کند.

 


  1. ion
  2. carbon dioxide
  3. carbonic acid
  4. basic
  5. calcium carbonate
  6. limestone
  7. marble
  8. chalk