کربنات

کَرْبُنات (carbonate)
CO^-۲_۳، یونی حاصل از‌حل شدن دی‌اکسید کربن در آب. از ترکیب این یون با ماده‌ای شیمیایی، مانند فلز، نمک حاصل می‌شود. دی‌اکسید کربن ‌(CO_۲) به‌میزان کم در آب حل می‌شود، مثلاً هنگام بارش باران، و اسید کربونیک تولید می‌کند ‌(H_۲CO_۳). از ترکیب این اسید با انواع بازها کربنات‌ها به‌وجود می‌آیند. کربنات کلسیم (CaCO_۳)، در سنگ آهک، مرمر و گچ، از فراوان‌ترین کربنات‌ها، و از سازندگان صدفِ نرم‌تنان و اسکلت خارجی سخت‌پوستان است. کربنات‌ها براثر داغ‌ شدن ‌یا‌ تأثیر ‌اسیدهای ‌رقیق،‌ دی‌اکسید ‌کربن ‌آزاد ‌می‌کنند.

۲H⁺ (aq) + CO_۳^-۲ (s) → CO_۲ (g) + H_۲O

CO_۳^-۲ (s) → CO_۲ (g) + O^-۲ (aq)واکنش دوم برای آزمون وجود یون کربنات در آزمایشگاه به‌کار می‌رود، زیرا بی‌درنگ حباب‌های گاز تولید می‌کند. گاز حاصل آب آهک (محلول هیدروکسید کلسیم) را شیری‌رنگ می‌کند.

 

---