کردلیا
کُرْدِلیا (Cordelia)
داخلی‌ترین قمر شناخته‌شدۀ اورانوس. تقریباً هر هشت ساعت یک‌بار و در ارتفاع حدوداً ۴۹,۸۰۰کیلومتری بر گرد این سیاره مدار میپیماید. مدار کُردلیا دایره‌ای، و با استوای اورانوس موازی است. استوای سیاره نسبت به مدار آن بر گرد خورشید مایل است و درنتیجه، مدار کُردلیا تقریباً ۹۰ درجه نسبت به مدار بیشتر سیاره‌ها و قمرهای منظومۀ خورشیدی تمایل دارد. کُردلیا قمر کوچکی است و فقط پانزده کیلومتر قطر دارد. گاهی کُردلیا و گاهی دیموس[۱]، قمر مریخ را کوچک‌ترین قمر سیاره‌ای منظومه خورشیدی به‌حساب می‌آورند. کُردلیا و ده قمر نزدیک‌تر به اورانوس تیره‌رنگ‌اند، اما اطلاع دیگری از جزئیات سطحی، ساختار درونی، ترکیب، و چگالی این قمر کوچک در‌دست نیست. مدار کُردلیا درست درون حلقۀ باریک اپسیلون قرار دارد، که از گلوله‌های خاکستری‌رنگ یخ تشکیل شده است. اپسیلون[۲] بیرونی‌ترین حلقۀ سامانۀ حلقوی اورانوس است. دانشمندان بر این باورند که نیروی گرانش کُردلیا گلوله‌های حلقه را چنان «شبانی» می‌کند که حلقۀ اورانوس باریک می‌ماند. از این‌رو، کُردلیا را قمر شبان[۳] نیز می‌نامند. کُردلیا به‌قدری نزدیک به اورانوس مدار میپیماید که نیروی گرانش سیاره ممکن است حرکت آن را کُند کند و سرانجام، با متلاشی‌کردن این قمر، آن را به‌صورت حلقۀ جدیدی بر گرد اورانوس درآورد یا کردلیا را به سطح سیاره بکوباند. در ۱۹۸۶، دانشمندانی که کُردلیا را با مشاهدۀ تصاویر ارسالی کاوشگر ویُجر[۴] ۲ کشف کردند، افتخار این کشف را به فضاپیما نسبت دادند. نام این قمر از نام شخصیتی در نمایش شاه لیر[۵]، اثر ویلیام شکسپیر[۶]، گرفته شده است.