کرمان، شهرستان
کرمان، شهرستان | |
---|---|
استان | کرمان |
بخش | مرکزی، چترود، ماهان، راین، گلباف، و شهداد |
جمعیت | ۶۷۷,۶۵۰ نفر(۱۳۸۵ش) |
موقعیت | جنوب غربی استان خراسان (شهرستانهای بیرجند و نهبندان)، غرب استان سیستان و بلوچستان (شهرستان زاهدان)، شمال شهرستانهای بم و جیرفت، شمال شرقی شهرستان بردسیر، شرق شهرستان رفسنجان، و جنوب شرقی شهرستان راور |
نوع اقلیم | در نواحی کوهستانی معتدل مایل به سرد - در دیگر نواحی معتدل - در کویر لوت معتدل مایل به گرم |
شهر ها و آبادی ها | شهداد، گلباف، راین، ماهان، چترود، باغین، کاظمآباد، زنگیآباد، اختیارآباد، جوپار، محیآباد، هوتک، استحکام، اندوهجرد، سیرچ، جوشان، ده لؤلؤ، سرآسیاب فرسنگی، لنگر، و دهمیرزا |
کرمان، شهرستان
واقع در شمال شرقی استان کرمان، مشتمل بر بخش مرکزی و بخشهای چترود، ماهان، راین، گلباف، و شهداد، با مرکزیت اداری شهر کرمان. این شهرستان از شمال شرقی به استان خراسان (شهرستانهای بیرجند و نهبندان) از شرق به استان سیستان و بلوچستان (شهرستان زاهدان)، از جنوب به شهرستانهای بم و جیرفت، از جنوب غربی به شهرستان بردسیر، از غرب به شهرستان رفسنجان، و از شمال غربی به شهرستان راور محدود است. سرزمینی نیمهکوهستانی است و کوههای بلندی همچون پَلوار (۴,۲۳۳ متر)، جوپار، جفتان، از سوی شمال و شرق و جنوب آن را چون حلقهای محاصره کرده و دشت همواری از سوی غرب آن را به شهرستان رفسنجان پیوند میدهد. دشت کویر لوت نیز سراسر نواحی شرقی آن را تشکیل داده است. شهرستان کرمان با داشتن کوههای مرتفع، از نظر رودخانه فقیر است و رودهای آن عمدتاً به رودهای فصلی و خشکرودهای چترود، شهداد، جفتان، اندوهجرد، دهنه غار، و حُرجند محدود میشود. اقلیم این شهرستان در نواحی کوهستانی معتدل مایل به سرد و در دیگر نواحی معتدل و در کویر لوت معتدل مایل به گرم، از نظر بارندگی، بهویژه در کویر لوت، جزو نواحی خشک، و جمعیت آن ۶۷۷,۶۵۰ نفر است (۱۳۸۵). مهمترین آبادیهای آن عبارتاند از شهداد، گلباف، راین، ماهان، چترود، باغین، کاظمآباد، زنگیآباد، اختیارآباد، جوپار، محیآباد، هوتک، استحکام، اندوهجرد، سیرچ، جوشان، ده لؤلؤ، سرآسیاب فرسنگی، لنگر، و دهمیرزا. راه رفسنجان به بم و راه کرمان به راور و زرند و نیز راه کرمان به بردسیر و بافت و همراه با مجموعهای از راههای فرعی و روستایی شبکۀ راههای ارتباطی این شهرستان پهناور را تشکیل میدهند. کرمان شهرستان پرباری است و علاوهبر کشاورزی، از نظر منابع زیرزمینی نیز غنی است و زغالسنگ، سرب، آهن، آلومینیوم و فیروزه بخشی از منابع معدنی آن را تشکیل میدهد.