کرپلین، امیل (۱۸۵۶ـ۱۹۲۶)
کِرِپْلین، اِمیل (۱۸۵۶ـ۱۹۲۶)(Kraepelin, Emil)
روانپزشک آلمانی و پیشگام برقراری روانپزشکی تجربی[۱] بهمنزلۀ روشی پژوهشی. مطالعات او به طبقهبندی جدید بیماریها انجامید. او زوال عقل پیشرس (جنون جوانی)[۲] را از «جنون شیدایی ـ افسردگی[۳]» تفکیک کرد. در وورتسبورگ[۴] تحصیلاتش را بهپایان رساند (۱۸۷۸). در ۱۸۸۶ در دانشگاه دورپات[۵]، در ۱۸۹۰ در دانشگاه هایدلبرگ[۶] و در ۱۹۰۴ در دانشگاه مونیخ به مقام استادی رسید، و در مونیخ مدیر درمانگاه روانپزشکی شد. در ۱۹۱۷ مؤسسۀ آلمانی «پژوهش روانپزشکی» را تأسیس کرد. ازجمله آثار اوست: خلاصهای از روانپزشکی[۷] (۱۸۸۳)؛ مقدمهای بر روانپزشکی بالینی[۸] (۱۹۰۲).