کریستین پیزانی

کریسْتینِ پیزانی (۱۳۶۴ـ ح ۱۴۳۰م)(Christine de Pisan)

شاعره و تاریخ‌نگار فرانسوی، زادۀ ونیز. آثارش مشتمل‌اند بر اشعار غنایی عاشقانه، اشعار فلسفی، شعری در مدح ژاندارک، سرگذشت شارل پنجم، شاه فرانسه، و آثاری چند در دفاع از زنان، ازجمله شهرِ بانوان (۱۴۰۵م)، که مجموعۀ ارزنده‌ای است در وصف شخصیت‌های زن آن روزگار. در مکتوب ایزد عشق (۱۳۹۹م) و نیز قصۀ گل سرخ (۱۴۰۲م)، با دفاع از جنسیت خود، به هجویات ژان دو مون، سرایندۀ دومین قسمت رمان گل سرخ، پاسخ داده است. در کودکی به‌همراه پدرش، که به خدمت شارل پنجم درآمد، به فرانسه رفت. در ۱۳۸۹م پس از مرگ همسرش، اتین کاستل، که از نجبای پیکاردی بود، برای تأمین معاش خود و خانواده‌اش به نویسندگی روی آورد. در رویا (۱۴۰۵م) به شرح‌حال خود، و در کتاب سه فضیلت (۱۴۰۷م) به توصیف زندگی خانوادگیِ آن روزگار پرداخته است.