کف

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کَفّ

(در لغت به‌معنی بازداشتن) اصطلاحی در عروض. از زحاف‌های عروضی، و آن افتادنِ حرف هفتم رکنی است که جزء آخرش سبب خفیف باشد، چنان‌که «ن» از آخر «مفاعیلن» و «فاعلاتن» و «مستفعلن» بیفتد و «مفاعیلُ» و «فاعلاتُ» و «مستفعلُ» بماند. رکن تحت زحاف کفّ را مکفوف نامند.