کلمه (عرفان)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کلمه (عرفان)

اصطلاحی عرفانی. عارفان، ماهیت یا عین‌ ثابته‌ای که مقترن با وجود فرض شود و به واسطۀ لوازمش، بهرۀ خاصی از وجود را نشان دهد، کلمه خوانده‌اند. چه کلمه نیز مجموعۀ حروفی است که به هنگام موجد شدن، معنی خاصّی را افاده می‌کند. بدیهی است که به این ترتیب، تمامی موجودات ممکنی که در عرصۀ هستی هستند، کلمات خداوند به شمار می‌آیند.