کلهری

کلهُری (گویش)

از گویش‌های کُردی که در میان ایل کلهُر، گیلان غرب و اطراف کرمانشاه رواج دارد و به کرمانشاهی بسیار نزدیک است. مصوت‌ها کلهری عبارت‌اند از: a و مصوت‌های مرکب /aw/، /ey/ و /ew/. صامت‌ها همانند صامت‌های فارسی است به اضافۀ /w/ دولبی و i کامی. برخی از تبدیل و تغییرهای آوایی در کلهری عبارت‌اند از: /o/ به /e/ در bezen «بُز»؛ تبدیل /e/ پایانی به /-a/ در narma «گوشت بدون چربی/نرمه»؛ تبدیل /k/ به /g/ در gena «کَنِه»؛ تبدیل /b/ به /w/ در sawz «سبز». نشانۀ جمع -an است و در صورتی که حرف آخر مصوت باشد –kan . نشانۀ نکره پسوند -i است؛ نشانۀ معرفه -ka، -aka و -yaka است. و اگر اسم مختوم به صامت باشد daraka «درِ معلوم». صفت پس از اسم می‌آید: dar sawza «در سبز».