کمبل، ویلیام (۱۸۶۲ـ۱۹۳۸)
کَمبِل، ویلیام (۱۸۶۲ـ۱۹۳۸)(Campbell, William)
| ویلیام کَمبِل William Campbell | |
|---|---|
| زادروز |
1862م |
| درگذشت | 1938م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه میشیگان |
| شغل و تخصص اصلی | اخترشناس |
| فعالیت‌های مهم | انتشار فهرست‌نامه‌ای شامل سرعت شعاعی حدودِ 3هزار ستاره |
| گروه مقاله | اخترشناسی |
اخترشناس و ریاضی‌دان امریکایی. فهرست‌نامه‌ای شامل سرعت شعاعی[۱] حدودِ ۳هزار ستاره را در ۱۹۲۸ منتشر ساخت. در ۱۸۹۲، رصدهای طیف‌بینی[۲] او از نو اختر[۳] ارابه‌ران[۴] تشریح تغییرات نقش طیف را در طول زمان ممکن ساخت. در هنکاکِ[۵] اوهایو[۶] زاده شد و در دانشگاه میشیگان تحصیل کرد. از ۱۸۹۱، پس از کار در دانشگاه‌های کلرادو[۷] و میشیگان، در رصدخانۀ تازه‌تأسیس لیک[۸] در کالیفرنیا مشغول به‌کار شد و از ۱۹۰۱ تا ۱۹۳۰ سرپرست آن بود. در آن‌جا مسئولیت بسیاری از کارهای طیف‌بینی را برعهده داشت و برنامه‌ریز و عضو فعال هفت هیئت تحقیقاتی بود که برای بررسی گرفت (ماه و خورشید) به بسیاری از نقاط جهان اعزام شدند. از ۱۹۲۳، رئیس دانشگاه کالیفرنیا شد و رصدخانه رابرت گرانت ایتکن[۹] را اداره می‌کرد. از ۱۹۲۲ تا ۱۹۲۵ رئیس «اتحادیۀ بین‌المللی اخترشناسی[۱۰]»، و از ۱۹۳۱ تا ۱۹۳۵ رئیس «آکادمی ملی علوم[۱۱]» ایالات متحده بود. کار اصلی‌اش در اخترشناسی ابداع فنون طیف‌نگاری برای اندازه‌گیری سرعت شعاعی بود. از ۱۸۹۶، طولانی‌ترین طرح‌اش، یعنی گردآوری داده‌های پرحجم سرعت‌های شعاعی را آغاز کرد. این طرح برای تعیین حرکت خورشید نسبت به دیگر ستاره‌ها مفید بود. همچنین، به کشف چندین سامانۀ دوتایی[۱۲] انجامید و داده‌های آن چندی بعد در بررسی چرخش کهکشانی[۱۳] مورد استفاده قرار گرفت. تحقیقات ۱۹۱۹ اخترشناس انگلیسی، آرتور ادینگتن[۱۴]، انحراف نور را نیز درخلال خورگرفت (کسوف)، که پشتیبان نظریۀ نسبیت عام بود، مجدداً تأیید کرد و نتیجۀ مثبتی در این خصوص به‌دست آورد (۱۹۲۲). قبل از او فقط دو تلاش در ۱۹۱۴ و ۱۹۱۸ صورت گرفته بود که به‌علت شرایط نامناسب آب و هوایی، و کافی‌نبودن تجهیزات ناکام مانده‌بودند. کمبل مشاهدات خود در زمینۀ فقدان اکسیژن کافی یا بخار آب در جوّّ مریخ، و امکان شکل‌گیری حیاتی مانند زمین را منتشر کرد که با مخالفت افکار عمومی آن زمان روبه‌رو شد.