کناره گیری
کناره‌گیری (abdication)
چشم‌پوشی اختیاری فرمانروا یا پادشاه از مقام یا موقعیت خود، معمولاً از سلطنت. کناره‌گیری را نباید با برکناری[۱] اشتباه گرفت که در آن فرمانروا، هرچند شاید به‌ظاهر کناره‌گیری کرده باشد، به‌زور از مقام خود خلع می‌شود. شاید چنین تصور شود که نیکلای دوم[۲]، تزار روسیه، در ۱۹۱۷ و کنستانتین دوم[۳]، پادشاه یونان، در ۱۹۶۷ کناره‌گیری کرده‌اند، ولی در واقع آ‌ن‌ها برکنار شدند. کینکیناتوس[۴] دوبار در ۴۵۸ و ۴۳۹پ‌م، سولا[۵] در ۷۹پ‌م، شارل پنجم[۶]، امپراتور مقدّس رم، در ۱۵۵۵م، فیلیپ پنجم[۷]، پادشاه اسپانیا، در ۱۷۲۴، و ادوارد هشتم[۸]، پادشاه انگلستان، در ۱۹۳۶، به‌منظور کسب آزادی‌های بیشتر در زندگی خصوصی خود، به‌معنی دقیق کلمه از مقام خود کناره گرفتند.