کنش متقابل نمادین
کُنِشِ متقابل نمادین (symbolic interactionism)
روشی در جامعهشناسی که جورج هربرت مید[۱] بنیاد نهاد. این روش با استفاده از مشاهده و توصیف، به مطالعۀ رفتار افراد و گروههای کوچک میپردازد؛ با این بستر نظری که افراد از حرکات چهره، ایما و اشاره و زبان بهمثابه نمادهایی[۲] در تعامل[۳] با یکدیگر، در موقعیتهای اجتماعی بهره میگیرند. برخلاف نظریههایی چون مارکسیسم[۴] و کارکردگرایی[۵] که میکوشند جامعه را بر مبنای نظامهای اقتصادی یا سیاسی آن همچون یک کل تحلیل کنند، نظریۀ کنش متقابل نمادین، جامعه را ساختۀ افراد میداند و به جامعه از درون مینگرد.