کنگره مهاجران

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کُنگرۀ مهاجران (Continental Congress)

کُنگره مهاجران

در تاریخ امریکا، قوۀ مقننۀ فدرال متشکل از سیزده ایالت اصلی، که پیش از انقلاب امریکا[۱] در نقش حکومت موقت بود. از ۱۷۷۴ـ‌۱۷۸۹، هنگامیکه قانون اساسی امریکا[۲] به تصویب رسید، کنگره در فیلادلفیا تشکیل شد. دومین کنگرۀ مهاجران[۳] (تشکیل در مه ۱۷۷۵) مسئول تنظیم اعلامیۀ استقلال[۴] و مواد ائتلاف[۵] امریکا در ۱۷۷۷ بود. کنگره به ارتش اجازۀ مقاومت دربرابر بریتانیا را داد و برای تأمین مالی جنگ، اسکناس چاپ کرد. همچنین بر بحث‌های کنوانسیون قانون اساسی[۶] نظارت داشت. کنگرۀ مهاجران به توصیه و باتلاش ساموئل آدامز[۷] در مراحل اولیۀ مقاومت مستعمرات دربرابر قانون تمبر جورج گرنویل[۸]، نخست‌وزیر بریتانیا، تشکیل شد (۱۷۶۵). قصد بر آن بود که کنگره به‌عنوان یک رکن فدرال متشکل از نمایندگان ایالت‌ها، با تشکیل جلسات سالیانه، برای واداشتن پارلمان بریتانیا[۹] به همسو‌شدن با آن بهترین راه ممکن را بیابد. نخستین اقدام کنگره ارسال عرضحال برای شاه جورج سوم[۱۰] بود، که در آن در ازای رسیدگی به شکایت‌ها قول وفاداری داده شده بود.

 


  1. American Revolution
  2. US Constitution
  3. Second Co‌ntinental Congress
  4. Declaration of Independence
  5. Articles of Confederation
  6. Constitutional Convention
  7. Samuel Adams
  8. George Grenville’s Stamp Act
  9. British Parliament
  10. King George III