کوزن، ویکتور (۱۷۹۲ـ۱۸۶۷)
کوزَن، ویکتور (۱۷۹۲ـ۱۸۶۷)(Cousin, Victore)
فیلسوف فرانسوی و اصلاحگر نظام آموزش و پرورش در فرانسه. پس از آن‌که مدتی در دانشسرای عالی فرانسه و دانشکدۀ ادبیات پاریس فلسفه تدریس کرد، به مطالعۀ فلسفۀ آلمانی پرداخت و در آلمان با هگل، شلینگ و یاکوبی آشنا شد. وی عضو شورای آموزش عمومی، عضو آکادمی فرانسه، و عضو آکادمی علوم اخلاقی و سیاسی بود و در ۱۸۴۰ به وزارت آموزش عمومی رسید. تجدید سازمان نظام آموزش ابتدایی و معرفی فلسفۀ آلمانی به فرانسویان از مهم‌ترین کارهای او بود. کوزن با تلفیق فلسفۀ دکارت، کانت و مکتب فلسفی اسکاتلند، فلسفۀ خود را التقاطی خواند و آن را بر پایۀ مشاهدات روان‌شناختی و تحلیل امور وجدانی استوار کرد. وی برای تاریخ فلسفه اهمیت خاص قائل بود و از این جهت او را از پایه‌گذاران تاریخ فلسفه در فرانسه به‌شمار آورده‌اند. از آثار اوست: تاریخ فلسفۀ قرن هجدهم (۱۸۲۶)؛ دروس تاریخ فلسفه (۱۸۲۸)؛ دروس تاریخ فلسفۀ اخلاق در قرن هجدهم (۱۸۴۱)؛ تاریخ عمومی فلسفه (۱۸۶۳).