کومین تانگ
کومین‌تانگ (Kuomintang)
(یا: گوئومین‌دانگ) حزب ملی مردم چین[۱]. پایه‌گذار آن سون یات‌ـ سن[۲] در ۱۸۹۴ بود که در ۱۹۱۲ امپراتوری منچو[۳] را سرنگون کرد. در جریان انقلاب چین (۱۹۲۷ـ۱۹۴۹) جناح راست حزب به رهبری جیانگ جیه‌شی[۴] (جیانگ کای‌‌شک) با جناح چپ آن به رهبری مائو تسه‌تونگ[۵] در جدال بود، اما در جریان حمله به ژاپن (۱۹۳۷ـ۱۹۴۵) دو جناح متحد شدند. مائو در ۱۹۴۹ به پیروزی رسید. گوئومین‌دانگ[۶] حزب سیاسی غالب در تایوان بود (تا ۲۰۰۰) و در آن‌جا هنوز کومین‌تانگ تلفظ می‌شود. اما طی سال‌های اخیر میان تندروهای متولد زمینلاد (سرزمین اصلی)[۷] چین و میانه‌روها به رهبری لی تنگ‌ـ‌هوئی[۸]، رئیس‌جمهور تایوان (۱۹۸۸ـ۲۰۰۰) و دبیرکل حزب (۱۹۸۸ـ۲۰۰۱)، اختلافاتی بروز کرده است. در ۲۰۰۱ لیِن چانِ سنت‌گرا که طرفدار وحدت دوبارۀ تایوان و چین است به دبیر کلی کومین‌تانگ برگزیده شد.