کوپید
کوپید (Cupid)
(یا: عشق[۱]؛ به لاتینی، کوپیدو[۲]، بهمعنای «تمنا») در اساطیر روم، خدای عشق (همتای اِروس[۳] در اساطیر یونان). مادرش را ونوس[۴]، و پدرش را مـــارس[۵]/ژوپـیتر[۶]/مرکوری[۷] دانستهاند. شاد و بازیگوش بود و عموماً به هیئت پسرک بالدار برهنهای با تیر و کمانی در دست و گاه با چشمبند، مشعل یا ترکش تصویر شده است. به روایت اووید[۸]، شاعر رومی، پیکانهای طلایی کوپید عشقآفرین بودند و تیرهای سربیاش عشق را دور میکردند. شاهدخت پسوخه[۹] (روح) عاشق او بود. مادر کوپید، که به زیبایی پسوخه حسادت میکرد، از کوپید خواسته بود که میل پسوخه را به پستترین مخلوقات برانگیزد، اما کوپید خود بهاشتباه بر خود جراحتی وارد کرد.