کویر لوت
کَویر لوت
(یا: دشت لوت) دومین بیابان بزرگ ایران (بعد از دشت کویر) با مساحت ۹۵۸۰۰ کیلومتر مربع. طول این کویر از شمال غربی به جنوب شرقی ۷۰۰ کیلومتر و عرض آن بین ۵۰ تا ۱۵۰ کیلومتر است و پست‌ترین نقطۀ آن ۳۸۰ متر ارتفاع دارد. کویر لوت در استان‌های خراسان جنوبی، کرمان، و یزد قرار دارد و از نظر بارندگی جزو خشک‌ترین نواحی جهان است. کویر لوت را می‌توان به دو بخش لوت شمالی و لوت جنوبی تقسیم کرد: لوت شمالی از حوالی طبس شروع می‌شود و همراه باریکه‌ای در جنوب رباط‌خان به دشت کویر متصل می‌شود و لوت جنوبی به کوهپایه‌های سیستان و بلوچستان در شرق رشته‌کوه‌های جبال بارز، پلوار، و جوپار در استان کرمان خاتمه می‌یابد. لوت شمالی از زمان‌های قدیم محل عبور و مرور بوده و راه‌های چندی از آن می‌گذرد و سرزمین‌های یزد و خراسان جنوبی را به‌هم مرتبط می‌کند. حاشیه‌های این کویر از دیرگاه مسکونی بوده و آثاری از تمدن‌های باستان متعلق به هزارۀ ۳پ‌م در آن وجود دارد. توده‌های وسیع ریگ روان در شرق و ناهمواری‌های مخصوصی به نام کلوت در غرب آن دیده می‌شود. وجود دشت‌های شنی و چاله‌های شور و آبکندهای خشک نیز از ویژگی‌های آن است.