کوییپر، خرارد پتر (۱۹۷۳ـ۱۹۰۵)
کوئیپِر، خِرارد پِتِر (۱۹۷۳ـ۱۹۰۵)(Kuiper, Gerard Peter)
اخترشناس امریکایی زادۀ هلند. مطالعات دامنه‌داری در زمینۀ منظومۀ خورشیدی[۱] صورت داد. کشف‌های او عبارت‌اند از جوّ سیارۀ مریخ[۲] و جوّ تیتان[۳]، بزرگ‌ترین قمر زحل[۴]. مشاور بسیاری از عملیات اکتشافی ناسا، و پیشگام استفاده از تلسکوپ در هواپیماهای بلندپرواز بود. «رصدخانۀ هوابرد کوئیپر[۵]» یکی از این گونه تلسکوپ‌ها بود که نام او را بر خود داشت و در اکتبر ۱۹۹۵ برای همیشه به زمین بازگردانده شد. در هارن کارسپل[۶] زاده شد. در دانشگاه لیدن[۷] هلند درس خواند و در ۱۹۳۳ به ایالات متحده مهاجرت کرد. به کارکنان علمی رصدخانۀ یرکیز[۸] در ویلیامز بایِ[۹] ویسکانسین[۱۰] پیوست. از ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹، و بار دیگر از ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۰ سرپرست آن‌جا بود. از ۱۹۶۰ تا پایان عمر، سمت مشابهی در آزمایشگاه سیاره‌ای و قمری[۱۱] دانشگاه آریزونا داشت. در ۱۹۴۸ به‌‌درستی پیش‌بینی کرد که دی‌اکسید کربن[۱۲] یکی از اجزای اصلی تشکیل‌دهنده جوّ مریخ است. او پنجمین قمر اورانوس[۱۳] را نیز در ۱۹۴۸ کشف کرد و آن را میراندا[۱۴] نامید. در ۱۹۴۹ دومین قمر نپتون[۱۵] را، با نام نِرِئید[۱۶]، کشف کرد. مطالعات طیف‌‌شناختی کوئیپر در مورد اورانوس و نپتون به کشف ویژگی‌هایی منجر شد که بعدها نوارهای کوئیپر[۱۷] نامیده شدند و حاکی از وجود متان[۱۸]اند.