کپنک

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کَپَنَک

(در زبان ترکی: پروانه) بالاپوش دراویش، چوپانان، شترسواران و روستاییان. این بالاپوش گشاد، جلوباز، با آستین‌های بسیار بلند و گاه بی‌آستین و از نمد بود که در فصل زمستان پوشیده می‌شد. در قرن ۱۲ق در تبریز تولید می‌شد.