کیانسه
کیانْسِه
دریاچه‌ای افسانه‌ای در سیستان. بنابه متون پهلوی، در دریاچۀ کیانسه موجودات موذی زندگی نمی‌کردند و آب آن شیرین بود. افراسیاب در مقابل جریان آب هزار چشمۀ آب کوچک و بزرگ، ازجمله رود هیرمند و چندین رودخانۀ قابل کشتیرانی دیگر، که به این دریاچه می‌ریختند، را سد بست و مسدود کرد. و در بستر خشک آن مردم را سکونت داد. بنابه روایات اَوِستایی، نطفه‌های زَردُشت در این دریاچه نگهداری می‌شود و در بن دریاچه همچون سه چراغ می‌درخشد؛ این نطفه‌ها را ایزد آناهیتا نگهداری می‌کند. در روایات آخرالزمانی زردشتیان آمده است که سه دوشیزه، هر یک به فاصلۀ هزار سال، برای شست‌وشوی تن خویش وارد کیانسه می‌شوند و سپس آناهیتا آن‌ها را با آن نطفه‌ها آبستن می‌کند و سه منجی دین زردشت یعنی هوشیدر، هوشیدر ماه و سوشیانس بدین‌وسیله زاده می‌شوند.