کیپینگ، فردریک (۱۸۶۳ـ۱۹۴۹)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کیپینْگ، فردْریک (۱۸۶۳ـ۱۹۴۹)(Kipping, Frederick)

شیمی‌دان انگلیسی. نخستین‌بار ترکیبات آلی سیلسیم را بررسی، و واژۀ سیلیکون[۱] را وضع کرد که امروز برای ردۀ کاملی از پلیمر (بسپار)[۲]های اکسیژن‌دار به‌کار می‌رود. در حومۀ منچستر زاده شد و در همان‌جا درس خواند. در آزمایشگاه شیمی‌دان آلمانی، یو‌هان فون بایر[۳]، و با راهنمایی ویلیام پرکین ‌کهین[۴] (۱۸۶۰ـ‌۱۹۲۹) به مطالعه و تحقیق پرداخت. از ۱۸۹۷ تا ۱۹۳۶، استاد یونیورسیتی کالج[۵] ناتینگم[۶]، دانشگاه ناتینگم[۷] فعلی، بود. تحقیقات اولیه‌اش در زمینۀ آماده‌سازی و خواص مشتقات فعال نوری[۸] کافور[۹] و ترکیبات نیتروژن بود. در ۱۸۹۹، تحقیق در زمینه ایزومری فضایی[۱۰] ترکیبات آلی سیلسیم‌دار آغاز کرد. او این ترکیبات را با معرف‌های جدید گرینیارد[۱۱] آماده کرده بود. او محصولاتی تراکمی[۱۲]، معروف به پلیمرهای ارگانوسیلیسیم[۱۳] اولیه، تهیه کرد و آن را سیلیکون نامید. برای او این مواد مجموعه‌ای نادر و کمیاب از مواد شیمیایی بودند ولی تا جنگ جهانی دوم، که جایگزین روغن و گریس شدند، کاربردی نداشتند. کیپینگ و پرکین مشترکاً کتابی با نام شیمی‌آلی[۱۴] تألیف کردند که نزدیک به ۵۰ سال مرجعی معتبر در این زمینه بود.

 


  1. silicone
  2. polymer
  3. Johann Von Baeyer
  4. William Perkin Jr
  5. University College
  6. Nottingham
  7. Nottingham University
  8. optical active
  9. camphor
  10. stereo isomerism
  11. New Grignard reagents
  12. condensation product
  13. organosilicon polymers
  14. Organic Chemistry