گالیکانیسم
گالیکانیسم (Gallicanism)
عنوان رایج مجموعهای از عقاید دینی و مواضع سیاسی که بر استقلال نسبی کلیسا و پادشاه فرانسه از پاپِ کلیسای کاتولیک رومی تأکید داشتند. گالیکانیستها معتقد به برتری تصمیمهای شوراهای جامع کلیسا بر تصمیمهای پاپ، وجهۀ الهی همۀ اسقفها، و استقلال کامل شاهان فرانسه از رم[۱] در مسائل دنیوی بودند. آیین گالیکایی پارلمانی[۲] که تندروتر بود همچنین اعتقاد داشت که کلیسا باید تابع دولت باشد و دولت بتواند در امور مالی و انضباطی کلیسا دخالت کند. هرچند قدمت گالیکانیسم دستکم به قرن ۱۴م بازمیگردد، در قرنهای ۱۷ و ۱۸ نمود کامل یافت و در «چهار ماده»ای که لوئی[۳] چهاردهم در ۱۶۸۲ تصویب کرد به خوبی جلوهگر شد. برخی گرایشهای گالیکایی تا میانۀ قرن ۱۹ در بین اسقفان فرانسوی دوام داشت.