گایگر، لودویگ (۱۸۵۶ـ۱۹۴۳)
گایْگِر، لودویگ (۱۸۵۶ـ۱۹۴۳)(Geiger, Ludwig)
لودویگ گایگر Ludwig Geiger | |
---|---|
زادروز |
۱۸۵۶م |
درگذشت | ۱۹۴۳م |
ملیت | آلمانی |
تحصیلات و محل تحصیل | دکترا، دانشگاه ارلانگن |
شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
شغل و تخصص های دیگر | زبان شناس |
آثار | تمدن شرق ایران در عصر باستان (ارلانگن، ۱۸۸۲)؛ یاتکار زریران و ارتباط آن با شاهنامه (۱۸۹۰) |
گروه مقاله | خاورشناسی |
خاورشناس آلمانی. در دانشگاه ارلانگن درس خواند (از ۱۸۷۳) و با ارائۀ رسالۀ ترجمۀ پهلوی فصل اول وندیداد (۱۸۷۷) و نگارش رسالهای دربارۀ یک کتاب پهلوی زردشتی (۱۸۷۸) دانشنامۀ دکتری گرفت. استاد زبانهای هندواروپایی در دانشگاههای مونیخ و ارلانگن بود. کارهای وی بیشتر دربارۀ اوستا، زبان و فرهنگ هند و ایران و گویشهای فارسی است. از آثارش: راهنمای دستور زبان اوستایی، همراه با گزیدههایی از اوستا و فرهنگ واژگان (ارلانگن، ۱۸۷۹)؛ تمدن شرق ایران در عصر باستان (ارلانگن، ۱۸۸۲)؛ یاتکار زریران و ارتباط آن با شاهنامه (۱۸۹۰)؛ مبادی زبان سانسکریت (۱۸۸۸)؛ زبانشناسی ایرانی، با همکاری دیگران (۱۸۹۵ـ۱۹۰۴)؛ لهجههای پامیر؛ چاپ مهانامه یا تاریخ بزرگ در تاریخ سیلان (لندن، ۱۹۰۸).