گتای
گِتای (Getae)
قوم باستانی در تراس (تراکیه)[۱]. در کرانۀ شرقی دانوب، نزدیک دهانۀ آن، ساکن بودند؛ اما در ۳۴۰پم به شمال رود رانده شدند. اسکندر مقدونی، پیش از لشکرکشی به آسیا، بیآنکه با مقاومتی روبهرو شود به سرزمین جدید آنان حمله کرد؛ اما آنان دو سپاه دیگر مقدونی[۲] را در ۳۲۶ و ۲۹۲پم شکست دادند. حدود ۲۷۸پم مغلوب گُلها[۳] شدند و از آن پس به آنان داکی[۴] گفتند. قوم گِتای به فناناپذیری روح انسان اعتقاد داشتند.