گراند اسلم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

گراند اِسلَم (grand slam)

(به‌معنی «پیروزی بزرگ») پیروزی در هر چهار تورنمنت بزرگ تنیس جهان در یک فصل. این چهار تورنمنت عبارت‌اند از مسابقات آزاد استرالیا، آزاد فرانسه، ویمبلدون[۱] و آزاد امریکا. در گلف[۲] نیز به همین معنی استفاده می‌شود و برای پیروزی در چهار تورنمنت بزرگ یک فصل به‌کار می‌رود: آزاد امریکا، آزاد انگلیس، مسترز[۳] و تورنمنت ملی پی‌جی‌اِی (اتحادیۀ گلف‌بازان حرفه‌ای)[۴] امریکا. در بیس‌بال[۵] اصطلاح گراند اسلم به بازیکنی اطلاق می‌شود که موفق به انجام‌دادن بازی یک امتیازی در همۀ پایگاه‌ها می‌شود. در بازی بریج[۶] این اصطلاح برای تیمی به‌کار می‌رود که همۀ سیزده دست را برنده می‌شود.

 


  1. Wimbledon
  2. Golf
  3. Masters
  4. (PGA (Professional Golfers Association
  5. baseball
  6. bridge