گروز، ژان باپتیست (۱۷۲۵ـ۱۸۰۵)
گروز، ژان باپتیست (۱۷۲۵ـ۱۸۰۵م)(Greuze, Jean Baptiste)
| ژان باپتیست گروز Jean Baptiste Greuze | |
|---|---|
| زادروز |
ماکون، بورگونی۱۷۲۵م |
| درگذشت | ۱۸۰۵م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | آکادمی پاریس |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| سبک | نیوکلاسیک |
| آثار | افلیجی تحت مراقبت فرزندانش (۱۷۶۳م)، سپتی میوس سوروس، کاراکالا را سرزنش می کند (۱۷۶۹م)، انجیل‌خوانی (۱۷۵۵م) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
نقاش فرانسوی. با اجرای تصاویر حاوی مضامین عاطفی و اخلاقی، همچون افلیجی تحت مراقبت فرزندانش[۱] (۱۷۶۳م؛ اِرمیتاژ[۲]، سن‌پترزبورگ)، شهرت یافت. آثارش، نگرش فیلسوفانی همچون دنی دیدِرو[۳] و ژان ژاک روسو[۴] را درخصوص خصایل سادۀ رفتاری و زندگی خانوادگی منعکس می‌کردند. گروز در نزدیکی ماکون[۵]، بورگونی[۶]، به‌دنیا آمد، و در آکادمی پاریس[۷] درس خواند. در ابتدا تصاویر نئوکلاسیکِ[۸] تاریخی نقاشی می‌کرد، ازجمله تابلوی سپتی‌میوس سِوِروس، کاراکالا را سرزنش می‌کند[۹] (۱۷۶۹م؛ لوور[۱۰]، پاریس)، لیکن پس از مدتی در اجرای صحنه‌هایی به پیروی از نقاشی هلندی توفیق یافت. گروز که فردی احساساتی بود، در خلق آثار شهوانی، به‌ویژه تابلوهایی از دختران جوان، رو‌به انحطاط نهاد. بارها از بسیاری از آثارش همچون انجیل‌خوانی[۱۱] (۱۷۵۵م، لوور، پاریس)، باسمه‌هایی ساخته شد. گروز همچنین تک‌چهره‌سازی ستودنی بود؛ ولی انقلاب فرانسه به دوران محبوبیّتش پایان داد و در گمنامی درگذشت.