گرونی

گِرونی

از گویش‌های جنوب شرق ایران که در گروه بشکردی شمالی قرار دارد و در گِرون به آن سخن می‌گویند. گِرونی به انگهرانی و رامشکی نزدیک است. صامت‌های گرونی همانند صامت‌های فارسی است. تغییر و تبدیل‌های آوایی: -n پایانی حذف می‌شود: مثل nen- «نشستن»، در گِرونی تبدیل به ne- می‌شود؛ -k- میان دو مصوت به /x/ مثل: sax «سگ»؛ /ft/ ایرانی باستان به /wt/ در hawtar «کَفتار»، تبدیل /rd/ به /l/. پسوند نکره در گرونی -e است. مضاف‌الیه بعد از مضاف است و نشانۀ اضافه وجود ندارد. شناسه‌های مضارع اخباری/ التزامی عبارت‌اند از: -om، -i، -et، -im، -i، -en. ماضی بعید با افزودن ar- ـبه معنای «بود» به مادۀ ماضی حاص می‌شود: bastar-en «بسته شده بودند».