گرگوریوس هفتم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

گِرِگوریوس هفتم (ح ۱۰۲۰ـ۱۰۸۵م)(Gregory VII)
(نام اصلی: هیلدبراند[۱]) پاپ[۲] (از ۱۰۷۳م) و قدیس کاتولیک[۳] ایتالیایی. در ابتدا مستشار اعظم چند پاپ بود و پس از آن‌که خود به پاپی انتخاب شد، اصلاحات فراوانی در کلیسا انجام داد. با ممنوع‌کردن سوء استفاده از مراسم اعطای لقب، خشم هانری چهارم[۴]، امپراتور مقدس روم، را برانگیخت و در ۱۰۷۶ م به فرمان او برکنار شد. در ۱۶۰۶ قدیس خوانده شد و یادروزش ۲۵ مه است. او خواستار اختیار عزل شاهان شد، انتصابات روحانی را خارج از صلاحیت غیرروحانیان اعلام کرد، در جلوگیری از خرید‌و‌فروش منصب‌های کلیسا[۵] و تجردپیشگی روحانیان کوشید و با این اقدامات برای خود دشمنانی از میان شاهان و روحانیان تراشید. در صومعۀ سانتا ماریا[۶]ی بالای تپۀ آوِنتینه[۷] درس خواند و سپس در کلونی[۸] ادامۀ تحصیل داد. در ۱۰۴۹ م با لئوی نهم[۹] به رم رفت و منصب روحانی گرفت. پس از آن‌ که امپراتور هانری چهارم عزلش کرد، گرگوریوس در کانوسّا[۱۰] او را به توبه‌ای خفت‌آور واداشت (۱۰۷۷). در ۱۰۸۰ هاینریش دوباره او را خلع کرد و ناپاپ[۱۱] کلمنس سوم[۱۲] را جانشینش خواند و از ۱۰۸۱ تا ۱۰۸۴ رم را در محاصره گرفت. گرگوریوس به‌دست روبر گیسکار[۱۳] رهایی یافت و به سالرنو[۱۴] رفت و همان‌جا درگذشت.

 


  1. Hildebrand
  2. Pope
  3. Catholic saint
  4. Henry IV
  5. simony
  6. St Maria
  7. Aventine
  8. Cluny
  9. Leo IX
  10. Canossa
  11. antipope
  12. Clement III
  13. Robert Guiscard
  14. Salerno