گزی

گَزی

 از گویش‌های مرکزی ایران در گروه جنوب غربی، رایج در گز. گزی با سدهی، کفرونی و ورزنه‌ای، مجموعۀ گویشی جنوب غربی، از گویش‌های مرکزی ایران، را تشکیل می‌دهد. در گزی جنس دستوری وجود ندارد؛ پسوند اشاره é است و پسوند نکره‌ساز i ـ ؛ مضاف‌الیه قبل از مضاف می‌آید؛ و موصوف قبل از صفت قرار می‌گیرد. از واژه‌های گزی: ayn «دهان»، xul «خاکستر» و xux «خواهر».