گل سرخیان
گل‌سرخیان (Rosacea)
تیره‌ای متشکل از ۳هزار گونه و حدود صد جنس، شامل گیاهان علفی، درختچه‌ای، و درختی. گونه‌های گل سرخ به‌سبب گل‌هایشان کشت می‌شوند که شامل انواع رز[۱]، گیاه اسپیره[۲]، علف مبارک[۳]، پنج‌انگشت[۴]، زالزالک[۵]، و انواع درخت‌های میوۀ متنوع است. این تیره به‌علت دارابودن میوه ارزش اقتصادی بسیار دارد. این جنس‌ها ازجمله گیاهان این تیره‌اند: هلو، بادام، گیلاس و بسیاری از گیاهان دیگر. تنوع وسیعی در ساختار این تیره وجود دارد و در این تیره نوع خاصی از میوه غالب نیست و جنس‌ها تشابهات آشکاری با یکدیگر دارند. اغلب گونه‌ها گل‌هایی با پنج کاسبرگ، پنج گلبرگ آزاد، پرچم‌های متعدد، و برچه‌های متعدد و مجزا دارند. غالباً بین پرچم‌ها و برچه‌ها مجرایی وجود دارد که باعث می‌شود گل‌ها در یک سطح رشد کنند؛ با این همه، برچه‌ها اغلب روی قسمت مرکزی و برجسته گل قرار دارند. گیاهان مستثنی از این قاعده عبارت‌اند از جنس گیاه پای‌شیر (Alchemilla) با چهار کاسبرگ، بدون گلبرگ، با چهار پرچم و یک برچه؛ جنس آلو، با یک برچه؛ جنس رز؛ جنس سیب؛ و جنس‌های وابسته‌ای با برچه‌هایی که به‌قسمت‌های تحتانی و بخش‌های گل‌دار پیوسته‌اند و اغلب تعدادشان کم است.