گل (مردم شناسی)
گُل (مردم‌شناسی)(Gaul)
اقوام سلتی‌زبان ساکن در فرانسه و بلژیک، در دورۀ امپراتوری روم. محل سکونت آنان نیز به‌همین نام بود. برخی از گل‌ها در حدود ۴۰۰پ‌م به ایتالیا هجوم بردند، شهر رُم را در ۳۸۷پ‌م اشغال کردند و در نواحی بین کوه‌های آلپ و آپنن[۱] ساکن شدند. این منطقه، که به گُلِ سیزالپین[۲] شهرت یافت، در حدود ۲۲۵پ‌م به تسخیر روم درآمد. رومی‌ها در حدود ۱۲۰پ‌م نواحی جنوبی گُل، از سلسله کوه‌های آلپ تا درۀ رون[۳] را نیز تسخیر کردند و این منطقه را گالیای ناربوننسیس[۴] نامیدند. منطقۀ باقی‌مانده، از اقیانوس اطلس تا راین، را یولیوس سِزار[۵] در جنگ‌های گالیایی[۶] (۵۸ تا ۵۱پ‌م) فتح کرد و تحت سلطه درآورد. این منطقه بعداً در امپراتوری روم به سه استان تقسیم شد که عبارت بودند از آکویتانیا[۷] در غرب، بلژیکا[۸] در شمال، و لوگدوننسیس[۹] در مرکز و شمال‌غربی، امروزه فرانسه.