گند (نظامیگری)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

گُنْد (نظامیگری)

(معرب آن: جند و به‌معنی لشکر) بزرگ‌ترین یگان ارتش در دورۀ ساسانی. هر گند به چند یگان به‌نام درفش تقسیم می‌شد که هر یک درفشی با رنگ و پیکره‌ای ویژه داشت. هر درفش نیز به چندین بخش به‌نام دشت تقسیم می‌شد که کوچک‌ترین یگان ارتش ساسانی بود. فرمانده گند گند سالار نام داشت. این واژه همان گندی است که بر سر برخی از شهرها، مانند گندی‌شاپور، مانده است.