گِنْس (gens)
در روم باستان، طایفه یا خاندانی شامل چند خانواده با نام مشابه و نیاکانی مشترک. این خانواده‌ها از امتیازها و تعهدات قانونی و مراسم مذهبی مشترک برخوردار بودند. بیشتر اهالی روم دارای سه نام بودند و نام میانی[۱] آنان مشخص می‌کرد فرد به کدام گِنس تعلق دارد، نام اول[۲] یا نام آخر[۳].