گوتسویی، شیخ نجم الدین ( ـ۱۳۴۴ق)
گوتْسویی، شیخ نجم‌الدین ( ـ۱۳۴۴ق)
از علما، ادبا و مشایخ داغستان. در خانواده‌ای ثروتمند به‌دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات دبیرستان مشاغل عالی را در داغستان اختیار کرد. در ۱۳۲۱ق/۱۹۰۳ سفری به استانبول کرد و درپی این سفر روس‌ها او را به جاسوسی برای عثمانی متهم کردند. از سوی دیگر دولت عثمانی نیز او را متهم به دخالت در ناآرامی‌های ۱۳۲۳ق/۱۹۰۵ قلمرو خود دانست. در شوال ۱۳۳۵ق/۱۹۱۷ به‌دنبال وقوع انقلاب روسیه، از سوی علمای شمال قفقاز به «امامت» چچن و داغستان برگزیده شد. شیخ نجم‌الدین از آن زمان به‌بعد همواره با رشادت و شجاعت برای سربلندی و استقلال سرزمین خود جنگید. در آغاز، حملات نیروهای مردمی تحت امرش با پیروزی توأم بود (۱۹۲۰ـ۱۹۱۹) اما به‌دلیل کمبود امکانات و ادوات پیشرفته جنگی با واردآوردن خسارت‌های فراوان جانی و مالی به ارتش سرخ، به‌ناچار شکست را پذیرفت و مخفی گردید، اما در ۱۹۲۵ بلشویک‌ها او را دستگیر و اعدام کردند و مزار او به زیارتگاه مردم تبدیل شد. شیخ‌نجم‌الدین به زبان عربی مسلط بود و شعر نیز می‌سرود.