گوت ها
گوتْها (goth)
از اقوام ژرمنی شرقی[۱] که حدود قرن ۲م در حوالی دریای سیاه سکونت گزیدند، و به دو گروه گوتهای شرقی یا اوستروگوتها[۲] و گوتهای غربی یا ویزیگوتها[۳] تقسیم میشدند. اوستروگوتها در ۳۷۲م زیر سلطۀ هونها[۴] درآمدند، اما در ۴۵۴م استقلالشان را بازیافتند و تحت رهبری تئودوریک کبیر[۵]، بر ایتالیا استیلا یافتند (۴۸۸ـ۴۹۳م). پس از آنکه یوستینیانوس اول[۶]، امپراتور بیزانس[۷]، ایتالیا را بازپس گرفت (۵۳۵ـ۵۵۵م)، اوستروگوتها متلاشی شدند. ویزیگوتها به تراس (تراکیه)[۸] کوچیدند. به سرکردگیِ آلاریک[۹]، به یونان و ایتالیا تاختند (۳۹۵ـ۴۱۰م)، رم را غارت کردند و مملکتی در جنوب فرانسه بنا نهادند. پس از آنکه فرانکها[۱۰] آنان را بیرون راندند دولتی اسپانیایی تأسیس کردند که تا حملۀ اعراب مغربی[۱۱] (مورها) (۷۱۱م) دوام یافت.