گویه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

گویه (strophe)

واژه‌ای یونانی به‌معنای «چرخش» و در تئاتر یونان باستان عبارت از بخش یا بندی از یک چکامۀ همسرایی[۱] است. گروه همسرایان با حرکت به یک سمت آواز گویه و با حرکت به سمت دیگر واگویه را می‌خواندند.


  1. choral ode